Ik vind vakantie hard werken. Stemmingsstoornissen als een depressie neem je namelijk gewoon net zo goed mee op vakantie dan wanneer je thuis bent. Ik ben niet depressief van mijn werk. Wel depressief op mijn werk. En depressief thuis, tijdens feestdagen en ook tijdens de vakantie. Het gaat net zo goed of slecht zoals thuis. Zo ook voor een stressstoornis. Je neemt jezelf altijd mee.
Er komen nog wat uitdagingen bij: een vreemde omgeving, weinig tot geen dagritme, het als gezin samen zijn en samen doen en weinig veiligheid van het bekende of de voor mij bekende vluchtheuvels.
Met een gezin staat voor mij het welzijn van mijn kinderen voorop. En dus ook dingen doen die kinderen leuk vinden. (In balans met ook tijd voor ons samen, rustig niets doen en educatief en cultureel verantwoorde uitstapjes maken 😎)
Dat wat kinderen leuk vinden gaat vaak gepaard met onrust, lawaai, veel gedoe en geren. Heerlijk wanneer je 11 en 8 (bÃjna 9 mam!) bent.
Ik ben bij voorkeur graag thuis. Daar waar ik mijn omgeving goed ken, weet hoe ik me van gespannen weer wat kan ontspannen en waar ik me veilig voel.
We gaan voor het derde jaar achtereen naar een fijne en favoriete plek van ons: de Liniehutten in Woudenberg. Een mengeling van bunkerachtige hutten met onder andere een heerlijke bedstee, geen tv maar wel vloerverwarming, een grote extra gemeenschappelijke ruimte (met wifi) en vooral veel gras en veld en koeien. En ruimte.
Inclusief bomen voor de hangmat.
Hier voel ik me veilig en overzichtelijk genoeg.
Ik teken en kleur, lees, kan in de hangmat en bovenal, bovenal zijn we als gezin samen.
Samen zijn is fijn. Samen op vakantie zijn is ook fijn.
Maar vergis je niet: op vakantie is het hard werken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten