Dirigent van je eigen orkest

Het kan bijzonder gecompliceerd zijn om 'iets' te hebben. Ik heb een aantal goede behandelaren in wie ik vertrouwen heb. Maar hoe je het ook wendt of keert, ik ben de dirigent van mijn eigen orkest. De muziek kan zijn geschreven door iemand anders, er kunnen heel wat stoeltjes tijdelijk niet bezet zijn en gaststerren zijn ook maar tijdelijke toevoegingen. Uiteindelijk zit ik nog steeds op de plek van de regie.

Ik voel het niet altijd zo en ik denk dat er ook echt tijden zijn waarop het wijs is om -tijdelijk- niet te dirigeren of mee te spelen. Uiteindelijk ben ik degene die medicijnen wel of niet gebruikt en die behandelaren wel of niet laat helpen. 

Het is een troostend beeld voor me. De gedachte dat ik hoe dan ook mijn eigen symfonie dirigeer. Zelfs al zie ik niet altijd het hele plaatje. Dan nog sta ik aan het stuur. Maat voor maat, slag voor slag.