21 juni 2015

Dirigent van je eigen orkest

Het kan bijzonder gecompliceerd zijn om 'iets' te hebben. Ik heb een aantal goede behandelaren in wie ik vertrouwen heb. Maar hoe je het ook wendt of keert, ik ben de dirigent van mijn eigen orkest. De muziek kan zijn geschreven door iemand anders, er kunnen heel wat stoeltjes tijdelijk niet bezet zijn en gaststerren zijn ook maar tijdelijke toevoegingen. Uiteindelijk zit ik nog steeds op de plek van de regie.

Ik voel het niet altijd zo en ik denk dat er ook echt tijden zijn waarop het wijs is om -tijdelijk- niet te dirigeren of mee te spelen. Uiteindelijk ben ik degene die medicijnen wel of niet gebruikt en die behandelaren wel of niet laat helpen. 

Het is een troostend beeld voor me. De gedachte dat ik hoe dan ook mijn eigen symfonie dirigeer. Zelfs al zie ik niet altijd het hele plaatje. Dan nog sta ik aan het stuur. Maat voor maat, slag voor slag.

10 juni 2015

De kracht van liefde

Kwetsbaar zijn we allemaal, maar soms ben je dat meer dan anders of meer dan anderen.
Ziek zijn maakt je kwetsbaar.
Maar ook houden van je geliefde, je kinderen, je familie.
We zijn allemaal kwetsbaar door de relaties en verbanden om ons heen. Houden van maakt kwetsbaar maar ook krachtig. Liefde geeft kracht.


de kracht van kwetsbaarheid


08 juni 2015

Een volle dag

Er zijn dagen die vol zitten met allerlei activiteiten, gesprekken, indrukken.
Vandaag was zo'n intensieve dag. Er zijn dagen waarop ik minder te tekenen heb :)


07 juni 2015

Wolvenjacht

Niet alles is zwaar. Niet alles is dofgeslagen.
Er zijn ook dagen dat we op wolvenjacht gaan. 
Op avontuur met mijn gezin!

02 juni 2015

Maar wat..


Tussen 2013 en nu is er veel veranderd.
Ik weet dat het beter is dan toen. Dat het beter werd dan toen. Dat ik veranderde, mijn wereld veranderde.

En toch bekruipt dit gevoel me vaak. Wat als het dit is. Dat het niet beter wordt dan dit.

Met mijn verstand kan ik beredeneren waarom ik me weer slechter voel: moedeloos. Maar mijn hart schreeuwt het soms er bovenuit: wat als dit het is!?
Dat het leven nu eenmaal zo is.

Geef me even een minuutje. 
Mijn hoofd moet mijn hart weer eens kalmeren.


Verdriet

Hoe ziet verdriet er uit?